Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2007

Ba de ya - dancing in september

Θυμήθηκα τις προάλλες ένα ωραίο housaki το "September" από "Earth,Wind and Fire" που άκουγα όταν τελείωσε το καλοκαίρι του 1999. Το αφιερώνω λοιπόν και φέτος στον πιό μελαγχολικό μήνα του χρόνου, στις 30 γλυκόπικρες αυτές μέρες που μας κάνουν να απορρούμε γιατί μας ξυπνήσαν από το όνειρο καθώς μυρίζουμε ακόμα την αλμύρα πάνω στο δέρμα μας και κρατάμε φωτογραφίες με μαυρισμένα πρόσωπα χαμένα στα πολύχρωμα ρουχά τους μπροστά από γαλάζιες παραλίες και κόκκινα φεγγάρια. Βουτηγμένοι στις αναμνήσεις μια τρίμηνης μουσικής πανδαισίας και ερωτευμένοι περισσότερο από ποτέ με τη Φύση, την μυρωδιά της και τη Θάλασσα που έσβηνε τον ήλιο παραδίδοντας τη Νύχτα… Σεπτέμβρης, κι εσύ στέκεσαι καχύποπτα απέναντι σε μια άγνωστη χρονιά. Δεν ξέρεις τίποτα, περιμένεις μόνο να συνέλθεις από τη μέθη. Περνάς από τη χαλάρωση στην ετοιμότητα και κάνεις ένα τελευταίο διάλλειμμα να μετρήσεις όλες τις ξέγνοιαστες στιγμές και να ενθουσιαστείς για τις αμέσως επόμενες.
Υπάρχεις για να μου διαθέτεις τον χρόνο σου να αναπνεύσω μπροστά σε έναν χειμώνα πολυάσχολο και δημιουργικό, βαρύ και αφιλόξενο. Μου δίνεις κουράγιο και δεν σταματάς να μου υπενθυμίζεις το όμορφο καλοκαίρι. Ο χειμώνας έρχεται να με αιφνιδιάσει και εσύ με βοηθάς να τον υποδεχτώ. Σ ευχαριστώ για την μοναδική αυτή εμπειρία.
Τι περιμένεις λοιπόν, πάρε την ομπρέλα σου...
"Do you remember the 21st night of september?
Love was changing the minds of pretenders
While chasing the clouds away
Our hearts were ringing
In the key that our souls were singing.
As we danced in the night,
Remember how the stars stole the night away
Ba de ya - say do you remember
Ba de ya - dancing in september
Ba de ya - never was a cloudy day..."

3 σχόλια:

the muppet show girls είπε...

Σεπτέμβρης και το ίδιο γλυκόπικρο αίσθημα. Να κυριεύει και την κάθε ρανίδα ύπαρξής σου.
Σαν να βρίσκεσαι στην αφετηρία του τρένου και η αμαξοστοιχεία έχει μέσα σε διαφορετικά βαγόνια όσα και όσους αγαπάς. Μόνο που η θέση σου είναι ήδη κρατημένη και το ταξίδι σου αρχίζει. Το τρένο της ζωής σου κυλά στις ράγες του...
Υπέροχο κείμενο. Με έκανε να χορέψω. Ευχαριστώ '-)

KitsosMitsos είπε...

Όντως μελαγχολικός. Γι αυτό και όμορφος. Ευκαιρία για καινούρια αρχή, όμορφη συνέχεια, νέο τέλος. Γιατί όχι λοιπόν; Και ξυπνήστε με όταν τελειώνει...

Apathia είπε...

Kitsosmitsos
Καλως τον!Πολυ ωραιο σχολιο,σε ευχαριστω,μου φτιαξες τη διαθεση.Μ'αρεσει να βλεπω ομαδικη συμπαρασταση χεχε!

the muppet show girls
Φιλεναδα,αυτο που γραψες για το βαγονι πολυ μου αρεσε.Ας το δουμε λοιπον σαν ενα ταξιδι,η πιο θετική πλευρα απο ενα χαρούμενο κοριτσι**
Φιλια